Раиси Иттиҳоди олмиони мусалмон Алӣ Қарадоғӣ ва Дабири кулли ин ниҳод Алӣ Муҳаммади Саллобӣ дар номаи бозе ба Эмомалӣ Раҳмон хостори бекор кардани қавонини зиддидинӣ шуданд.
Дар ин номаи боз раҳбарони Иттиҳоди олимони мусалмон аз мероси таърихӣ ва фарҳангии миллати тоҷик, аз ҷумла сиёсатмадорон ва олимони ҷаҳонии фарзандони ин миллат, ки дар Ислом хидматҳои беназир кардаанд, ба монанди Исмоили Сомонӣ, Ибни Сино, Имом Бухорӣ Имом Тирмизӣ, Ҳокими Нишопурӣ ва дигар фақеҳони бузурги олами Ислом ёдовар шуда, аз Эмомалӣ мупурсанд, ки бо мубриза алайҳи арзишҳои динӣ ва исдори қавоинини зиддидинӣ чӣ гуна мешавад осори ин бузургони тоҷикро ҳифз кард.
Дар нома хитоб ба президенти Тоҷикистон гуфта мешавад, ки “мо шуморо содиқона насиҳат мекунем, ки ин қонунҳое, ки содир шудаанд, ба мероси таърихӣ ва фарҳангӣ миллати тоҷик хидмат намекунанд.”
Дар нома “Манъи ҳиҷоб, гузоштани қоидаҳои сахт дар масҷидҳо, манъи гузоштани номҳое, ки асли арабӣ доранд, манъи либосҳои анъанавии исломӣ, манъи риш, манъи ворид шудан ба масҷид барои занон ва кӯдакони зери синни 18-сола, манъи шахсони аз 40-сола поён барои рафтан ба Ҳаҷ, манъи таҳсил дар донишгоҳҳои исломии берун аз Тоҷикистон, манъи воридоту содироти китобҳои исломӣ бидуни иҷозати расмӣ, инчунин манъи истифодаи баландгӯякҳо барои пахши азон ва манъи ташкилоти ҳизбҳои сиёсӣ исломӣ ва ғайра.”-ро ҳамчун қавонини зиддидинӣ зикр кардаанд.
Ҳамчунин раҳбарони Иттиҳоди олимони мусалмон дар номаи худ зимнан ишора мекунанд, ки Тоҷикистон бо баҳонаи “ҳифзи арзишҳои миллӣ” мубориза бурдан ба арзишҳои диниро, ки ҷузъи фарҳанги ин миллат гаштааст, асоси кори худ қарор додаанд.
Ин дар ҳолест, ки ҳафтаи гузашта Эмомалӣ Раҳмон қонун “Дар бораи танзими ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон”-ро пас аз ҷонибдории вакилони парлумон имзо кард, ки акнун он ҳукми амалиро гиирфтааст.
Аксар коршиносон аз қабул шудани ин қонун, ки пеш аз ҳама пӯшидани ҳиҷоб барои занон ва “идгардак”-и кӯдаконро дар Тоҷикистон маҳдуд мекунад, изҳори нигаронӣ намуда, мегӯянд, қабули ин қонунҳо мушкилоти ҷомеи Тоҷикистонро дучанд мекунад.
Ин қонун, ки қаблан дар таҳрири нав аз ҷониби раиси Кумитаи дин Давлатзода Сулаймон ба Маҷлиси намояндагон пешниҳод шуда буд, вокуниши ҷомеаи тоҷикро ба бор овард. Аз мардуми оддӣ то коршиносони сатҳҳои гуногун дар ин бора назар доданд ва аксар мегӯянд, ки танзими либоси шаҳрвандон аз ҷониби мақомоти тоҷик мисли чанд соли қабл боз нафрати мардумро ба ҳукумат бештар карда, сафи мухолифонро зиёд хоҳад кард. Зеро, ба гуфтаи онҳо, “пешгирӣ аз тарғиби фарҳанги бегона” танҳо шакл ва либосҳои исломиро дар бар мегирад ва ба он навъ либосҳои нимурён, ки ба фарҳанги тоҷикӣ ҳеч наздикӣ надоранд, коре гирифта намешавад.
Боздошту бозпурсии мақомот аз занҳои ҳиҷобпӯш ва аз сари онҳо кашидани ҳиҷоб дар назди бемористонҳо ва бозорҳо вокуниши ҷомеаи тоҷикро бештар кард.
Бино ба иттилои Радиои Озодӣ, мақомоти кишвар мувофиқи моддаи 18-и тарҳи нави қонун “Дар бораи танзими ҷашну маросим” барои “овардан, фурӯш, тарғиб ва пӯшидани либоси ба фарҳанги миллӣ бегона дар ҷойҳои ҷамъиятӣ” ҷарима аз 8 ҳазор то 65 ҳазор сомонӣ муқаррар кардаанд.
Дар пайи суръат гирифтани фишорҳо ҷамъи бузурге аз фаъолони динӣ ва маданӣ рӯзи ҷумъаи 31-майро “Рӯзи ҳиҷоб” эълон карда буданд ва аз мардону занони тоҷик хостанд, ки дар ин рӯз барои эътироз ба фишорҳои ҳукумати Тоҷикистон даст ба гирдиҳамоии хиёбонӣ бизананд ва аз ҳукумат бихоҳанд қавонини сахтгирона нисбати ҳиҷобу ришро бекор кунад.
Ва ахиран рӯзи ҷумъа, 31-уми май Анҷумани олимони мусалмон (мақарраш дар Истанбул), дар мавриди манъи ҳиҷоб дар Тоҷикистон изҳорот пахш карда, зимни нашри он, манъи ҳиҷоби занон дар Тоҷикистонро маҳкум ва қарори ҳукумати Тоҷикистонро дар ин робита “мухолафати сареҳ бо шариати исломӣ” донист. Ин Анҷуман дар изҳороташ таъкид карда буд, ки мақомоти тоҷик бояд ин қарори худро бекор кунанд.
