Донишкадаи мазкур аз 68 синфхона, 8 озмоишгоҳ, 20 кабинети фаннӣ, 5 синфи калони лексионӣ, китобхонаи электронӣ, ошхона, хобгоҳ иборат буда, имкони ба таълиму тадрис фаро гирифтани то 4500 нафар донишҷӯро дорад. Таҳсил дар донишкада тариқи шартнома буда, шакли таҳсили рӯзона ва ғоибона дорад.
Зикр гардид, ки бо роҳандозии донишкадаи мазкур норасоии кадрҳои илмҳои дақиқ дар макотиби миёна ва таъмини мутахассисони бахшҳои гуногуни соҳаи иқтисодиёту иҷтимоиёти хоҷагии халқ мусоидат хоҳад намуд.
Алҳол дар шаҳри Хуҷанд 4 муассисаи олӣ, аз ҷумла Донишгоҳи давлатии ҳуқуқ, бизнес ва сиёсати Тоҷикистон, Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров, Донишкадаи политехтикии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик Муҳаммад Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд ва Донишкадаи иқтисод ва савдои Донишгоҳи тиҷорати Тоҷикистон фаъолият доранд.
Таҷрибаи таъсиси Донишкадаи хусусӣ дар Тоҷикистон нав нест. Дар солҳои пеш як донишкадаи олӣ бо номи “Садр” дар шаҳри Душанбе аз сӯи як соҳибкори тоҷик таъсис дода шуда буд. Пас аз се ё чор соли фаъолият муҷаввизи онро вазорати маориф бозпас гирифт.
Абдуҷаббор Раҳмонов, ки он вақт вазири маорифи Тоҷикистон буд гуфта буд, ки донишкада аз лиҳози техникӣ омода нест. Аммо огоҳони вазъ бар ин назар буданд, ки иллати бастани ин донишгоҳ ҷалби Муҳиддин Кабирӣ, раиси ҲНИТ, Раҳматулло Зоиров, Шокирҷон Ҳакимов, раис ва муовини ҲСДТ ва чанд шахсияти саршиноси кишвар ба шумули Ҳоҷимуҳаммад Умар ба ҳайси устод ба ин муассисаи таълимӣ буд.
