32.9 C
Dushanbe

Ашраф Ғанӣ гуфт, ҳаргиз истеъфо доданӣ нест

Муҳаммад Ашраф Ғанӣ президенти Афғонистон дар як ҷаласаи ҳукуматаш гуфт, ҳоло як фурсати нодири таърихӣ барои хотима додан ба ҷанги чаҳор даҳсолаи ахир ва сулҳ дар Афғонистон ба вуҷуд омадааст.

Ашраф Ғанӣ ҳангоми шарҳи барномаи худ барои сулҳ гуфта, ки як даричае ба сӯи сулҳ кушода шудааст.

Ғанӣ илова кард, ки “Дар давоми 42 соли охир бори аввал имкон фароҳам омада, ки Афғонистон метавонад ба як сулҳи пойдор бирасад.”

Президент Ғанӣ омодагии худро ба интихоботи пеш аз мӯҳлат бори дигар такрор кард, вале гуфт, ки ӯ ҳеҷ гоҳ аз мақомаш истеъфо доданӣ нест ва ба ҳеч муоҳадае низ тан намедиҳад.

Ашраф Ғанӣ мегӯяд: “Ҳеҷ кас набояд фикр кунад, ки раҳбарияти Афғонистон, муовини аввал, муовини дуввум ва президенти интихобшуда истеъфо хоҳад дод ё созишномаи нангинро имзо мекунад.”

Тарҳи сулҳе, ки Ашраф Ғанӣ пешниҳод кардааст, аз се марҳила иборат мебошад, марҳилаи якум: тавофуқи сиёсӣ рӯи оташбас зери назорати байналмиллалӣ, марҳилаи дуввум: ташкили ҳукумати сулҳ ва марҳилаи сеюм бунёди сулҳ, давлатсозӣ ва эҷоди моркет мебошад.

Ин тарҳи сулҳи Ашраф Ғанӣ аз ҷониби Гурӯҳи Толибон пазируфта нашуда аст ва ба бандҳои он хурдагириҳои зиёд намудаанд.

Қарор аст дар моҳи ҷорӣ дар шаҳри Истанбули Туркия конфронси байналмилалӣ оид ба сулҳи Афғонистон баргузор шавад.

Хабарро таблиғ кунед:

БЕШТАР БИХОНЕД
БЕШТАР БИХОНЕД

Шикояти вакилони дифоъи Хуршед Фозилов

Вакилони дифои рӯзноманигори зиндонӣ Хуршед Фозилов аз болои ҳукми Додгоҳи Панҷакент ба Додгоҳи вилояти Суғд шикоят бурдаанд.  

Латтукӯби муҳоҷирон ва ба маконҳои номаълум бурдани онҳо идома дорад

Чанд рӯзи ахир боздошт ва латтукӯби муҳоҷирон, бахусус муҳоҷирони тоҷик аз ҷониби нерӯҳои амниятӣ ва интизомии Русия бештар шудааст.

Рафту омад дар роҳи Душанбе-Хуҷанд маҳдуд шуд

Шуруъ аз имрӯз, 1-уми июни соли ҷорӣ дар шоҳроҳи Душанбе-Чаноқ барои рафту омади мошинҳо маҳдудият ҷорӣ шудааст.

Эълони ҳукми зиндони сарбозоне, ки наваскаронро латтукӯб карданд

Чанд сарбозе, ки дар як навор навсакаронро бераҳмона латтукӯб мекарданд, ҳамаи онҳо равонаи зиндон шуданд.