Чанд рӯзи охир дар шабакаҳои иҷтимоӣ ду навор аз латтукӯби як ҷавони тоҷик ва узрхоҳии ӯ аз мардуми Доғистон бо сару руйи пур аз хун, давр мезанад.
Ин наворҳои кутоҳ рӯзи 12-уми декабри соли ҷорӣ нашр шудаанд ва дар яке оз онҳо дида мешавад, ки чанд ҷавон як нафарро латтукӯб доранд ва ин нафари латтукӯбшуда бо забони русӣ мегӯяд, ки “Илтимос ба ман иҷозат диҳед, ки фаҳмонам. Ба Аллоҳ қасам, ман нагуфтам, ки доғистониҳоро мерасам.” Аммо ӯро намегузоранд суҳбаташро идома диҳад ва шуруъ мекунанд ба задан.
Ин ҷавон, ки аз ӯ Суҳроб ва шаҳрванди Тоҷикистон ном бурда мешавад, дар навори дувум бо сару руйи пур аз хун мегӯяд, ки “Чунин иштибоҳ дигар аз ҷониби ман рӯй намедиҳад. Ба ман ин одамҳо фаҳмонданд. Аз тамоми мардуми Доғистон барои суҳбат бо духтари доғистонӣ узр мехоҳам. Ба ҳамаи ҳамватанонам ва дигарон маслиҳат медиҳам, ки ба духтарони доғистонӣ наздик нашавед ва муошират накунед ва ба зиёдаравӣ роҳ надиҳед”.
Дар охири ин навор садои нафаре шунида мешавад, ки аз ин ҷавон талаб мекунад, ки аз ҳама боз бахшиш пурс ва ӯ дубора узрхоҳӣ мекунад.
Вокуниши мақомоти интизомии Доғистон ё дар умум Русия ба ин ҳодиса ҳанӯз маълум нест. Ҳамзамон сафорати Тоҷикистон дар Русия низ ба ин шиканҷаи шаҳрвандаш то ҳол вокуниш накардааст.
Сабаби аслии ин латтукӯби бераҳмонаи шаҳрвнади Тоҷикистон маълум нест. Танҳо он чизе, ки сабаби ин ҳодисаро мешавад тахмин зад, узрхоҳии худи ҷавони тоҷик аст, ки мегӯяд, бо духтари доғистоние гуфтугӯ кардааст. Аммо маълумоти расмие, ки мушаххас кунад робитаи ин ҷавон бо духтари доғистонӣ дар кадом сатҳ будааст, дастрас нест.