То ҳол Вазорати корҳои дохилаи кишвар ин қазияро шарҳ надодааст.
Дар ҳамин ҳол пайвандони ин рӯзноманигори ҷавон низ ин хабарро дар суҳбат бо Радиои Озодӣ тасдиқ карда, гуфтаанд, Абдуллоҳ Ғурбатӣ ба онҳо низ хабар додааст, ки маҷбуран дар назди дурбини видео “суҳбатҳои зиёд кард” ва агар он нашр шавад, ба ягон суханаш бовар накунанд.
Гуфта мешавад, навори сабткардаи кормандони ВКД то ҳол дар ҷое нашр нашудаааст ва маълум нест, дар мурофиаи додгоҳӣ истифода шудааст ё не.
Аммо бо ин вуҷуд, Хадамоти матбуоти Президенти Тоҷикистон таъкид мекунад, ки ин чорабинии пуршукӯҳ як “зиёфати ғайрирасмӣ” буд ва барои баргузории он “яке аз мавзеъҳои хушбоду ҳавои бӯстонсаро” интихоб гардида буд.
Ҳамзамон ба қавли котиботи Эмомалӣ Раҳмон дар канори ин “зиёфти ғайрирасмӣ” намоишгоҳи маҳсулоти кишоварзӣ ва таомҳои миллии Тоҷикистон низ баргузор гардид. Ва “дар роҳравҳои алоҳидаи он ҳар як намуд маҳсулоти кишоварзӣ бо шаклу услуби хос ва ороиши гуногун гузошта шуда буд.”
Акс аз Хадамоти матбуоти Президент
Инчунин Хадамоти матбуоти Президенти Тоҷикистон бо даҳони пур мегӯяд: “Дар намоишгоҳ даҳҳо намуди меваҳои тару тозаи Тоҷикистон, навъҳои гуногуни полезиҳо, меваҳои аз лиҳози таъму сифат беҳамто, ба мисли ангуру меваҳои донадор, хушкмеваҳои босифат, аз қабили мағзу бодом, мавизу писта ва меваҳои ситрусӣ ба маъраз гузошта шуда буд.”
Аммо ҷолиб он ки қаламкашони атрофи Эмомалӣ Раҳмон меҳмони ӯро ба навъе таҳқир карда, онро аз ҷамъи инсонҳо хориҷ намуда гуфтааст, ки “меҳмони олиқадр ба ҳар як маҳсулоти ба намоиш гузошта шуда ва намудҳои гуногуни таомҳои миллии мо таваҷҷуҳи зиёд зоҳир намуда, таъмашонро озмуданд ва ба сифату маззаи ҳар як маҳсулот баҳои баланд доданд.”
Дар аксу наворҳо ва таъкидҳои расонаҳои ҳукуматӣ ҳам дида мешавад, ки дар ин намоишгоҳҳо, ки ба муносибати “Шоми дӯстӣ” баргузор шуд, анвоъи меҳава ва маҳсулоти полезӣ ва ақсоми таъомҳо ба даҳҳо адад мерасанд ва дар воқеъ агар сардеҳқони Баларус тавре Хадамоти матбуоти Президенти Тоҷикистон мегӯяд, ба ҳамаи онҳо таваҷҷуҳ карда, “таъмашонро озмуда” бошанд, ин чиз ҳайратовар аст.
Ба иборати дигар, як одами солим ҳар чанд фил борин азимҷусса ҳам бошад, имкон надорад, ки дар як “Шоми дӯстӣ” ин қадар зиёд бихӯраду биошомад.