Солҳост мешунавем ва ҳам дар телевизионҳои давлатӣ мушоҳида мекунем, ки дар ҳар сафари Эмомалӣ Раҳмон ба шаҳру ноҳияҳо даҳҳо корхонаву иншооти хусусӣ бозкушоӣ мешавад ва садҳо ҷои кор таъмин мегардад.
Аммо пас аз рафтани Эмомалӣ Раҳмон он корхонаву иншоот барҳам мехӯрад. Зеро асли воқеа на он тавр аст, ки телевизионҳои давлатӣ дар гӯши мардум мехонанд. Ва шояд худи масъулон ҳам хуб медонанд, ки ба театри мазҳакавии онҳо касе бовар надорад, вале вазифадоранд, ки ин ҳама дурӯғро ба мардум бигӯянд.
Дар асл як президент вазифадор аст, ки ба ҳар шаҳру ноҳияи кишвар сафари корӣ анҷом бидиҳад ва аз аҳволи раъият аз наздик ошно шавад. Аз рафти корҳо хабардор шаваду бифаҳмад, ки дастуроташ то куҷо анҷом меёбанд.
Аммо хурду калон дар Тоҷикистон медонад, ки сафари Эмомалӣ Раҳмон ба шаҳру ноҳияҳои кишвар на барои рафъи мушкилоти мардум аст, балки мушкилсоз ва дардисарсоз ҳастанд. Тақрибан як моҳ пеш аз сафараш ба шаҳру ноҳия мардум дар азоби алим гирифтор мешаванд. Аз пулҷамъкунӣ дар маҳаллаву ҷамоатҳо шуруъ шуда то танзими сару либоси талабаҳову коргарони корхонаҳои давлатӣ ва хусусӣ ҳама гирифтор мешаванд. Хулоса, то омадану рафтани ӯ ҳама дар азобанд.
Ҳатто вақте ба замини кишоварзие рафтанӣ шавад, мақомоти ноҳия, аз раис то амнияту прокурораш соҳиби он боғ ва ё замини кишоварзиро бор мебанданд. Шабу рӯз ӯро ғорат мекунанд. Бечора деҳқон маҷбур аст то рафтани Эмомалӣ Раҳмон чанд рӯз аввал шиками беандозаи расиу милиса ва амнияту прокурорро сер кунад ва бар иловаи ин, барои омадани Эмомалӣ худаш қолинҳои қимматбаҳо бо ранги махсус харида, ҳосили ними заминашро даррав карда, дар зери пой Эмомалӣ партояд, то пойпӯшиҳояш чанг нагиранд.
Агар мо масрафи як боғдор ва ё хоҷагии деҳқонидорро ҳисоб кунем, шояд бечора дар умраш он қадар масраф накарда бошад, ки то омадани Эмомалӣ масраф мекунад.
Як дарди дигар ин аст, ки ҳоло дар байни расиону шаҳру ноҳияҳо барои пешвози Эмомалӣ бо картошкаву пиёз пирамида сохтан мусобиқа оғоз шудааст. Солҳои пештар агар дар ҳавои сарди зимистони кӯдакони 3-4-соларо бо либосҳои тунук баровардан ба пешвози ӯ “модда” шуда буд, ҳоло бо меваву сабзавот қуллаҳо ва ё ҳар намуд расм кашидан “модда” шудааст.
Ин ҳама маҳсулоти деҳқонӣ аз куҷо ҷамъоварӣ мешавад? Оё ҳамаи он аз ҷайби раиси ноҳия ва ё дигар мақомдорон аст? На, ҳатто бовар дорам, ки раиси як ноҳия аз ҷайбаш як сомонӣ ҳам масраф намекунд. Баракс, дар чунин корҳо онҳо фоида ҳам мебинанд. Ин маҳсулот аз ҷайби чор соҳибкори бечора ва ё корафтодае аст, ки ба чунин гургон муҳтоҷ шуддаанд.
Аз ин сафарҳо мардуми оддӣ ба ҷуз зарару зиён дигар чизе намебинанд. Чун дар омадани Эмомалӣ мақомот онҳоро барои масрафи бештар маҷбур мекунанд, аммо вақте бечора деҳқон тӯй ё маъракае карданӣ шаваду ду дег ош монад, ҳамонҳое, ки барои омадани пешвояшон маҷбурӣ аз ӯ пул меситониданд, дегҳои ошашро бо худ мебаранд ва бар замми он ҷаримааш ҳам мекунанд.
Мардуми оддӣ наметавонад дардашро ба Эмомалӣ расонад, аз мушкилоташ бигӯяд. Агар дақиқтар бингарем, дар асл ин худи Эмомалӣ Раҳмон аст, ки намехоҳад садои мардуми мазлумро бишнавад. Чун ин мушкилотро фақат худи ӯст, ки болои мардум бор кардааст. Ӯ агар воқеан бо мардумаш аз наздик вохӯрдан хоҳад ва дарди онҳоро шунидан хоҳад, ҳеч монеае вуҷуд надорад. Мо гумон мекунем фақат ин амният ва мақомот гунаҳгоранд, ки мардумро роҳ намедиҳанд ба назди президенташон рафта аз мушкилоти ҷойдошта нақл кунанд. На, ин тавр нест. Худи Эмомалӣ аз шунидани мушкилот ва андешаҳои тозаву бедор ба андозаи марг метарсад.
Бинобар ин, агар чунин сафарҳои театрӣ ҳар моҳ, ҳаррӯз ҳам сурат бигирад, ҳеч мушкили мардумро рафъ намекунад. Агар мекард, бо ин қадар корхонаҳоро боз кардану ҳазорҳо ҷои кор таъмин кардан, то ин дам ҳадди ақал сафи муҳоҷирони кории моро кам мекард. Чононе медонем, вақтҳои охир аҳолии Тоҷикистон хонахез ба Русия сафар мекунанд. Ҳатто мардум падару модари пири худро ба муҳоҷират мебаранд, то як луқма нони беғам ёфта якҷо бихӯранд.
Муҳммадалии Юсуф
Аз идораи сомона: Гӯшаи “Блоги Шумо” минбари гуногунандешӣ буда, матолибе, ки дар ин гӯша ба нашр мерасанд, назари шахсӣ ва таҳлили муаллифон буда, баёнгари мавқеи “Azda tv” нестанд.
