Мавлавӣ Нураҳмад Исломҷор, волии Ҳироти Афғонистон дар як суханронии ахираш Тоҷикистонро ба он муттаҳам кард, ки “террорист”-ҳоро дар худ ҷой дода, барои куштани олимон ба Афғонистон мефиристад.
Ин намояндаи Толибон дар суханронияш, ки сабти он 5 рӯзи пеш ба шабакаҳо роҳ ёфтааст, мегӯяд, нафарони зиёде, ки дар куштан ва террори чеҳраҳои бонуфузи Афғонистон ва хусусан дар Ҳирот даст доштанд, дастгир кардаанд.
Ба гуфтаи волии Ҳирот, куштани олимон ва шахсони бонуфузи Афғонистон бо як тарҳрезии мушаххас аз беруни кишвар роҳнамоӣ мешавад. Ва одатан касоне, ки дар куштани олимони динӣ даст доранд, “шахсони ҷоҳиланд аз дин маълумоте надоранд.”
Ӯ ҳамчунин гуфт: “Ҳоло маҷбур ҳастем, ки миллати худро дар ҷараён бигузорем, гоҳе авқот мо як қотилро пайдо кардем. Аз ҳамин Ҳирот, ки мардуми бегуноҳро шаҳид мекарда. Ӯ аз Душанбеи Тоҷикистон меравад ба Русия ва аз Русия меравад ба Туркия ва аз Туркия меояд ба Эрон ва аз Эрон тавассути марз меояд ба Ҳирот”.
Дар ин суханронӣ Нураҳмад Исломҷор ошкор нагуфт, ки қотилон шаҳрвандони Тоҷикистон ҳастанд ва ё худи афғонҳои муқими Душанбе, аммо таъкид кард, ки онҳо “низоми исломиро намехоҳанд”.
Волии Ҳирот дар хитоб ба рақибони сиёсии Иморати исломӣ, ки Душанберо бештар мавриди назар дошт, гуфт: “Он нақшаҳои шуме, ки шумо доред ва гумон мекунед низоми исломиро заифъ мекунед, ин нақшаҳо бисёр барбод аст.“
Мақомоти расмии Толибон дар ин бора тавзеҳи бештаре надодаанд ва мақомоти Тоҷикистон низ то ҳол ба изҳороти волии Ҳирот вокунише накардаанд.